Vekâletsiz işgörmeden doğan borç ilişkileri

Vekâletsiz işgörmeden doğan borç ilişkileri

Vekâletsiz işgörme, Borçlar Kanunu’nun özel hükümler kısmında düzenlenmiş, genel borç kaynaklarından biridir.

Vekâletsiz işgörme genel olarak bir kimsenin sözleşmeden veya kanundan kaynaklanmayan bir yükümlülüğü veya yetkisi olmaksızın, bir başkası ya da kendi menfaati için başka birinin işini görmesidir.

Vekâletsiz işgörme, gerçek vekâletsiz işgörme ve gerçek olmayan vekâletsiz işgörme şeklinde ikiye ayrılarak incelenir.

Vekâletsiz işgörmenin her iki türü için ortak olan koşullar şunlardır. Bir işin görülmesi, görülen işin başkasının işi olması, işin görülmesi için vekâlet olmaması ve işgörme iradesidir.

Hem gerçek vekâletsiz işgörmede hem gerçek olmayan vekâletsiz işgörmede işsahibinin ve işgörenin borçları Türk Borçlar Kanunu’nda düzenlenmiştir.

Vekâletsiz işgörmenin her iki türünden doğan taleplerin genel zamanaşımı süresi olan on yılda zamanaşımına uğrayacağı kabul edilir.