Kaynakçılıkta kullanılan gazlar

Kaynakçılıkta kullanılan gazlar

Kaynakçılıkta kullanılan gazlar 3 grup altında toplanabilir.

1) Yanıcı Gazlar:
Kullanılan gazlar daha çok 3 çeşittir.
Bunlar;

• Asetilen (C₂H₂):
  Renksiz, havadan hafif, zehirli olmayan bir gazdır.
  Sarımsağa benzer kokusu vardır.
• LPG:
  Temel olarak propan (%70) ve bütan (%30) karışımından oluşan bir hidrokarbondur.
  Havadan ağır bir gazdır.
  Zehirli olmasa da boğucu gazdır.
  Hava ile %2-9 oranında karıştırıldığında patlayıcı özellik kazanır.

(Not: metan (CH₄), etan (C₂H₆), propan (C₃H₈), bütan (C₄H₄)) gibi maddeler hidrokarbonlar olarak adlandırılır.
Bunlar CxHy formülü ile gösterilir ve onlarca türü vardır. Bunlar içinde en yüksek enerji değerine sahip olan propandır.)

• Hidrojen:
  Renksiz, kokusuz bir gazdır. Tüm elementler arasında en hafifidir. Havadan 15 kez hafiftir. Çok yanıcı bir gazdır. Zehirsiz bir gazdır. Yandığında hiçbir zararlı kimyasal çıkarmaz.
• Doğal Gaz:
  Doğal gaz renksiz, kokusuz, nemsiz ve havadan hafif bir gazdır. Kaçakların fark edilebilmesi için özel olarak kokulandırılır. %95 metandan, gerisi diğer hidrokarbonlardan oluşur. Zehirli değildir ama boğucu etkisi vardır. Hava ile %5-15 oranında karıştığında patlayıcı özellik kazanır.

2) Yakıcı Gazlar:
Yakıcı gaz olarak oksijen O₂ gazı kullanılır. Bu gaz havadan biraz ağır, renksiz, kokusuz ve tatsız bir gazdır.

3) Koruyucu Gazlar:
Kaynak arkını havanın zararlı etkilerinden korumak için genellikle 3 çeşit gaz kullanılır.

• Argon (Ar):
  Renksiz, kokusuz, tatsız bir gazdır. Argon havadan ağırdır. Solumak tehlikelidir.
  Öldürebilir. Yanıcı ve parlayıcı değildir.
• Helyum (He):
  Havadan 4 kez daha hafif bir gazdır. Yanıcı ve parlayıcı değildir. Renksiz ve kokusuzdur.
• Karbondioksit (CO₂):
  Renksiz ve kokusuzdur. Yanıcı ve parlayıcı değildir.