İşbölümü ve Uzmanlaşma

Örgütlenme İlkeleri

İşbölümü ve Uzmanlaşma

İşlerin parçalara bölünerek her görevi bir kişinin yapması, uzmanlaşma olarak bilinmektedir.
İşi oluşturan parçalara görev denilmektedir.

Bireysel çalışanlar çıktıyı artırmak için bir işin bütününü yapmak yerine, belli konuda uzmanlaşarak işin bir parçasını yapmaktadırlar.
Bu, aynı zamanda işbölümünü de sağlamaktadır. (Robbins ve Coulter, 2009).

Örgütte uzmanlaşma ya da uzmanlaşmanın olmadığı bir ortam yaratma konusunda karar verilmesi gerekecektir.

Klasik yaklaşım açısından işbölümü ve uzmanlaşma, işlerin belirlenmesi ve ardından çalışanların bu doğrultuda davranılması sonucu uzmanlaşma ve işbölümünü destekler.

Çağdaş yaklaşımlarda ise bir işi birkaç kişinin yapmasının söz konusu olduğu ekip bazlı örgütlenmeler de vardır ( Koçel, 2010,184).

Bugün birçok yönetici, çalışanların daha verimli olmasını sağladığı için uzmanlaşmayı önemli bir düzenleme mekanizması olarak görmektedir.

Örnek olarak, McDonald’s, ürünlerini üretirken ve müşterilerine dağıtırken yüksek seviyede uzmanlaşmayı etkili bir biçimde kullanmaktadır.

Ancak uzmanlaşma konusunda aşırıya kaçılırsa; sıkıntı, yorgunluk, stres, düşük kalite ve performans, devamsızlık ve yüksek devir hızı gibi problemlere yol açabilir.

Bu yüzden Avery Dennison, Ford Australia, Hallmark ve American Expres gibi şirketler daha az uzmanlaşmayı tercih etmektedirler.