Bir Zarardan Birden Çok Kişinin Sorumluluğu (Müteselsil Sorumluluk)

Bir Zarardan Birden Çok Kişinin Sorumluluğu (Müteselsil Sorumluluk)

Bir zarardan birden çok kişinin sorumlu olması iki ihtimalde söz konusudur.

Bunlardan ilki kişilerin birlikte karar ve hareket ederek bir zarara sebebiyet vermeleridir.

Diğeri ise aynı zarardan çeşitli hukuki sebeplerle sorumlu olmalarıdır.

İlk ihtimalde kişilerin birlikte zarar vermesi yani ortak kusurları aranmaktadır.

Önceden anlaşarak düşmanlarını yaralayan A ve B’nin haksız fiil sorumluluğu bu kapsamda değerlendirilir.

İkinci ihtimalde kişiler ayrı sebeplerle zarardan sorumlu olacaktır.

Bu ihtimalde faillerin birbirlerinin davranışlarından haberdar olması veya davranışlardan birinin diğerine bağımlı olması şart değildir.

Bisikletli A ve scooter sürücüsü B’nin çarpışması sonucu yoldan geçen C’nin yaralanması bu ihtimale örnektir.

Bir trafik kazasında zarar gören yayaya karşı, aracı kullanan sürücünün kusurlu olarak aracın malikinin ise işleten olarak farklı sebeplerle sorumlu olması da ikinci ihtimale örnektir.

Türk Borçlar Kanunu her iki ihtimal kapsamındaki durumlarda kişilerin müteselsil sorumlu olduklarını düzenlemektedir.

TBK m. 61 şu şekildedir “Birden çok kişi birlikte bir zarara sebebiyet verdikleri veya aynı zarardan çeşitli sebeplerden dolayı sorumlu oldukları takdirde, haklarında müteselsil sorumluluğa ilişkin hükümler uygulanır.”

Müteselsil sorumluluk hükümleri uyarınca sorumlulardan her biri dış ilişkide mağdura karşı zararın tamamından sorumludur.

Mağdur; zararının tazminini müteselsil sorumluların birinden, birkaçından veya hepsinden isteyebilir.

TBK m. 166/I uyarınca “Müteselsil sorumlu olanlardan birinin yaptığı ödeme miktarında, diğerleri de sorumluluktan kurtulur.”

Müteselsil sorumluların iç ilişkide ödedikleri miktarlara ilişkin olarak birbirlerine rücu edip edemeyecekleri, edeceklerse de rücu miktarının ne olacağı hâkim tarafından belirlenecektir.

Müteselsil sorumluların iç ilişkideki rücu ilişkisini düzenleyen TBK m. 62/I hükmü şu şekildedir:

“Tazminatın aynı zarardan sorumlu müteselsil borçlular arasında paylaştırılmasında, bütün durum ve koşullar, özellikle onlardan her birine yüklenebilecek kusurun ağırlığı ve yarattıkları tehlikenin yoğunluğu göz önünde tutulur.”