Yenilik Kaynakları ve Stratejileri Hakkında – 2

Yenilik Kaynakları ve Stratejileri Hakkında – 2

Yenilik sistemleri yenilik sürecine dahil olan aktörler arasındaki ilişkilere büyük önem vermektedir.
Bu yaklaşıma göre; yenilik başarısı yalnızca firmaların, üniversitelerin, araştırma enstitülerinin ve düzenleyici kurumların nasıl hareket ettiklerine değil, aynı zamanda “birlikte” nasıl hareket ettiklerine bağlıdır.

İnovasyon ve teknik ilerleme, bilginin çeşitli türlerini üreten, dağıtan, uygulayan aktörler arasındaki karmaşık ilişkilerin bir sonucudur.
Kavramın yenilik, öğrenme, işbirliği, etkileşim gibi konulara verdiği önem büyük ilgi görmüş ve kavram kısa bir sürede yaygınlaşmıştır.

Diğer ülkelerin Ulusal Yenilik Sistemleri incelendiğinde bu sistemi en etkin biçimde uygulayan ülkeler;
Almanya, İngiltere, İrlanda, Hollanda, Singapur, İsveç ve Güney Kore’dir.

İşletmelerin yenilik stratejisi olarak kullandığı Saldırgan Yenilik Stratejisine pazar liderliğini ele geçirmek amacı güden işletmelerde rastlanmaktadır.
Genellikle amaç, yenilikleri rakiplerden önce ve en iyi şekilde piyasaya sürerek öncü olmanın getireceği faydalardan yararlanmak şeklindedir.

Savunmaya Yönelik Yenilik Stratejisi özellikle pazara ilk olarak giren işletmelerin tecrübelerinden yararlanmak ve onların yaptıkları hataları yapmamak isteyen işletmelerin tercihi olan bir stratejidir.

Taklitçi ve Bağımlı Yenilik Stratejisi izleyen işletmeler ise genellikle yenilikleri belirli bir mesafeden izleyerek mevcut teknoloji ve bilgileri kullanmaya çalışmaktadır. Patentler ile koruma altına alınmış yeniliklerde patent süresinin dolmasının beklenmesi de bu tür bir stratejinin sonucudur.

Geleneksel ve Fırsatları İzleme Yenilik Stratejileri genellikle durağan ve rekabetin az olduğu pazarlarda yer alan işletmeler tarafından uygulanan stratejilerdir.