Sosyal düzen kurallarının ayırt edici özelliklerini saptayabilme

Tüm sosyal kurallar hemen hemen aynı konuları, yani sosyal hayatı düzenler.

Tüm kuralların kesiştiği ortak bir alan bulunduğu gibi, diğerleriyle kesişmeyen, kurallara özgü alanlarla da karşılaşmak mümkündür.

Hemen bütün kurallar genel, sürekli, soyut ve caydırıcı nitelik taşır.

Hukuk kuralları ile diğer sosyal kuralları birbirinden ayırmada en sağlam ölçüt yaptırımın niteliğidir.

Diğer sosyal kuralların yaptırımı manevi nitelik taşırken hukuk kurallarının yaptırımı maddidir.

Din, evreni yaratan ve yöneten ilahi bir varlığa yani Tanrıya inanmayı ve ona ibadeti emreder.

Kutsal kitaplarda düzenlenen bu ilişkinin bir boyutu uhrevi yani kişi ile Tanrı ve öbür dünya ilişkileridir.

Kutsal kitapların getirdiği kurallar uhrevi olanlar yanında aynı zamanda sosyal yaşamı da düzenlemekte ve bu durumda din kuralları hukuk kuralı niteliğine bürünmektedir.

Ahlak kuralları iyilik-kötülük, doğruluk-yanlışlık gibi çeşitli konulardaki değer yargılarından oluşmaktadır.

Ahlak kurallarının iki yönü vardır:

Nesnel (objektif, sosyal) Ahlak insanın diğer bireylere karşı olan ödevleri ile ilgilidir.

Öznel (subjektif) Ahlak kişinin kendi şahsı ve iç dünyasına karşı ödevlerini ifade eder.

Görgü kuralları, tavırlar, yöntemler ve hareket biçimlerinden oluşur.

Başkası konuşurken dinlemek; el öpmek, kibarca yemek yemek misafir ağırlamak gibi.

Görgü kuralları özellikle milletler arası alanda önemlidir.

Görgü kuralları bazen hukuksallaşabilir, örneğin askerde selam vermek gibi.

Hukuk kuralları en önemli sosyal kurallardır.

İnsan topluluğunun bulunduğu her yerde hukuk vardır.

Hukuk kuralları kişilerin dışa yansıyan ilişkilerini düzenlediği gibi toplum yaşamını düzenlemek, huzuru ve barışı sağlamak, dayanışmayı gerçekleştirmek gibi fonksiyonları yerine getirir.

Hukuk kurallarının temel özellikleri genel ve soyut olması, emir ve yaptırım içermesidir.