Know-How

Know-How

Know-how kavramı, tamamen uygulama tarafından geliştirilmiş ve ilk defa ABD’de ortaya çıkmıştır.
Know-how terimi, nasıl yapıldığını bilme anlamına gelen “know, how to do it” cümlesinin kısaltmasıdır.

Kavram daha sonra kıta Avrupası hukuk sistemlerinde de aynı isimle kullanılmaya başlanmıştır.
Uluslar arası alanda know-how terimi genel kabul görmüş bir terimdir.

Know-how kavramı için farklı tanımlar bulunmaktadır.
Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü’ne (WIPO) göre know-how, sınai mülkiyet ile ilgili tekniğin kullanılmasına yarayan bilgi ya da üretim yöntemleridir.

Türk Rekabet Kurumunun 2002/2 nolu Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliğine göre know-how; sağlayıcının tecrübe, denemeleri sonucu elde ettiği ve patentli olmayan, uygulamaya yönelik, gizli, esaslı ve belirlenmiş bilgi paketi anlamına gelir.

Teknik alandaki bilgi ve deneyimler ile birlikte, teknik nitelik taşımasa dahi işletmenin yönetim ve organizasyonuna ilişkin bilgiler, üretim, kalite, montaj, pazarlama ve reklam teknikleri, proje uygulamaları, tasarımlar, hesaplamalar, formüller, maliyet-muhasebe ve müşteri yöntemleri de know-how kapsamına girer.

Know-how kapsamına girecek bilgiler kural olarak gizli olmalıdır.
Sınırlı sayıdaki kişiler tarafından bilinmeli ve gizli kalması yönünde işletme sahibinin iradesi ve ekonomik bir menfaati bulunmalıdır.

Bilgiye ihtiyaç duyan kimsenin emek, zaman ve para harcamadan elde edemeyeceği bilgi ve deneyimler gizlilik niteliğine sahip kabul edilir.
Bir bilgi veya deneyimin know-how kapsamında değerlendirilebilmesi için devredilebilir olması gerekir.

Esas itibariyle gayri maddi nitelik taşıyan bilgi ve tecrübenin karşı tarafa nakledilmesinde maddi araçlar kullanılır.
Her türlü belgeler, fotoğraflar, mikro filmler, elektronik depolama araçları (hard diskler, bilgisayar hafıza kartları, optik diskler vb) maddi araçların örnekleridir.