Borçlular Arasındaki İç İlişki

Borçlular Arasındaki İç İlişki

TBK m. 167/I hükmüne göre,
“Aksi kararlaştırılmadıkça veya borçlular arasındaki hukuki ilişkinin niteliğinden anlaşılmadıkça, borçlulardan her biri, alacaklıya yapılan ifadan, birbirlerine karşı eşit paylarla sorumludurlar.”
Müteselsil borçlulardan her birinin ifada bulunduktan sonra hangi miktarda borcu paylaşacağı aralarındaki iç ilişkiye göre belirlenir.
TBK m. 167/I hükmüne göre müteselsil borçlular kural olarak borcun eşit kısmını üzerlerine almıştır.
Bu hüküm emredici nitelikte bir hüküm değildir. Müteselsil borçluların başka bir yönde anlaşma yapmaları mümkündür.

TBK m. 167/II hükmüne göre, “Kendisine düşen paydan fazla ifada bulunan borçlunun, ödediği fazla miktarı diğer borçlulardan isteme hakkı vardır.
Bu durumda borçlu, her bir borçluya ancak payı oranında rücu edebilir.” Müteselsil borçlular arasında kanundan doğan bir rücu ilişkisi bulunmaktadır.
Kendi payından fazlasını ödeyen borçlunun diğer borçlulara karşı yöneltebileceği bir rücu hakkı vardır.
Borçlulardan birinin diğerlerine rücu hakkı olması için kendi payından fazlasını ya da borcun tamamını ödemiş olması gerekir.
Ödemede bulunan borçlu diğer borçlulara iç ilişkideki payı oranında rücu edebilir.

TBK m. 167/III hükmüne göre ise, “Borçlulardan birinden alınamayan miktarı, diğer borçlular eşit olarak üstlenmekle yükümlüdürler.”