Argyris’in Olgunlaşma Modeli’ni açıklanması ve Neo-klasik Yönetim Kuramı doğrultusunda oluşturulan diğer modellerden farkı

Argyris’in Olgunlaşma Modeli’ni açıklanması ve Neo-klasik Yönetim Kuramı doğrultusunda oluşturulan diğer modellerden farkı

Argyris, geliştirdiği “Olgunlaşma Modeli” doğrultusunda örgüt çalışanlarının çocuksu davranışlar gösterdiklerini ve erişkin bir birey gibi davranmadıklarını
söylemekte ve bunda asıl suçlunun pasif ve kendileri ne mutlak bağımlı ast’lar isteyen yöneticiler olduğunu söylemektedir.

Ast’lar olgunlaşmamış bir birey olarak kalmaya yöneticiler tarafından zorlanmaktadır.

Argyris’in Olgunlaşma Modeli’ne göre, yöneticilerin dışında işletmede kullanılan iş analizi, iş tanımı, yönetmelik, prosedür, işletme politikası ve hatta bütçe gibi araçlar çalışanların olgunlaşmasını engellemekte; sorumluluk almaktan kaçınmalarına, yanlışlarını haklı gösterecek kanıtlar aramalarına, değişime açık olmamalarına neden olarak normatif bağlılığı pekiştirmektedir.

Argyris, önerdiği Olgunlaşma Modeli doğrultusunda, çalışanların olgunlaşmamalarının asıl sorumlusu olarak gördüğü yöneticilere değil,
doğrudan çalışanlara bazı önerilerde bulunarak Neo-klasik Yönetim Kuramı doğrultusunda oluşturulan diğer modellerden farklı bir yaklaşımda bulunmaktadır.

Girişken ol, ancak kuralları çiğneme;
geleceği düşün, ancak şimdiki çalışmana bakılarak cezalandırılacağını ya da ödüllendirileceğini unutma;
işletmeyi bir bütün olarak gör, ancak başkalarının sorumluluk alanına girme;
çalışma arkadaşlarınla işbirliği yap ve onların çalışmalarını eğer gerekiyorsa tamamla.

Argyris böylece örgütte verimlilik ve etkinliğin sağlanabileceğini ve kurumsal performansın yükselebileceğini öngörmektedir.