UYS ve İşbirliği

UYS ve İşbirliği
Bir ilişki, işletmelerin olgun beklentilerinin yanında işletmeler ile çatışma durumu veya işbirliği ve ilişkilerin yakınlığı veya uzaklığı arasında meydana gelen güç bağımlı ilişkisi alanında tanımlanabilen bir atmosferdir.
Bu atmosfer fikri, ilişkileri tanımlamak için geliştirilen “güven” unsuru ve “bağlılık” unsuru gibi bazı yapılarda da bulunabilir.
Son zamanlarda tüm bir yapı içindeki bu fikirlerin bazılarını birleştiren “ilişki kalitesi” fikri gelişmiştir.

Taraflar arasındaki ilişkiler ve tanımlanan amaçlar bakımından yatay ve dikey ilişkiler arasında çeşitli farklılıklar mevcuttur.
Dikey ilişkiler ‘bağlılık’ unsurunu vurgularken; yatay ilişkiler ‘diyalog’ üzerinde durur.
İşbirliğini sağlayan çeşitli unsur ve mekanizmalar olmasına rağmen birçok çalışma kurumlar arası ilişkilerde işbirliğinin oluşturulması ve sürdürülmesinde ‘güven’ unsurunu merkezi bir rol olarak tanımlamışlardır.

Güven konusu, dikey işbirliğindeki katılımcılar arasında yoğun bir şekilde incelenmesine rağmen yatay ilişkilerde güven ve işbirliği arasındaki bağ sistematik olarak tam anlamıyla araştırılmamıştır.
Öte yandan, Rindfleisch (2000) güven unsurunun kurumlar arası ilişki yapılarında sergilediği farklılığı üç ana olgunun sonucundan kaynaklandığını belirtmiştir.

Buna göre dikey ilişkilerdeki işletmelere göre yatay ilişkilerde yer alan işletmeler için;

• Daha yüksek oportünizm (fırsatçılık)

• Daha düşük karşılıklı bağımlılık

• Daha güçlü kurumsal ve kişilerarası bağlar söz konusudur.

Bu üç faktör yatay ilişkilerde yer alan işletmeler için daha düşük kurumsal güven ve kurumlar arası işbirliğinde kurumsal güven etkisinin daha zayıf olmasına yol açmaktadır.
1990’lı yıllardan itibaren çok sayıda işletme, kısa dönemli işbirliklerin ötesinde uzun dönemli kurumlar arası ilişkiler içerisinde yer almaktadır.
Çeşitli şekillerde oluşan bu kurumlar arası ilişkilerin en büyük problemi bu ilişkiyi etkinleştiren unsur olan katılımcılar arasında işbirliğinin oluşturulması ve süreklilik kazanmasıdır.