Frederick W. Taylor ve Bilimsel Yönetim Yaklaşımı

Frederick W. Taylor ve Bilimsel Yönetim Yaklaşımı – 1

Frederick Winslow Taylor (1856-1917), çıraklıktan yetişmiş bir mühendistir.
Midvale Çelik Fabrikası’na işçi olarak girmiş ve kısa sürede yükselerek önce ustabaşı, daha sonra başmühendis olmuştur.
Betlehem Çelik Fabrikası’nda danışmanlık yapmış ve zamanının büyük bölümünü düşüncelerini tanıtmaya adamıştır.
Taylor, işletme yönetimiyle ilgili düşüncelerini ilk kez 1895 yılında Amerikan Makine Mühendisleri Derneği için hazırladığı “Bir Oran Sistemi Örneği – A Piece of Rate System” adlı bildirisinde ortaya koymuştur.

1903 yılında “Atölye Yönetimi – Shop Management” adlı kitabı yayınlanmıştır.
Bu kitap 1911 yılında yayınlanan “ Bilimsel Yönetimin İlkeleri – Principles of Scientific Management” adlı kitabının temelini oluşturmuştur.
Taylor, kitabında önerdiği yönetim yaklaşımını hükümet hesabına çalışan bir tersanede uygulamış, ancak bazı işgücü sorunlarıyla karşılaşmıştır.
Bunun üzerine, Taylor’un atölye yönetimi sistemini incelemek için 1911 yılında Temsilciler Meclisi üyelerinden oluşan özel bir komite kurulmuştur.

Atölye Yönetimi, Bilimsel Yönetimin İlkeleri ve Taylor’un komiteye yaptığı açıklamalar 1947 yılında birleştirilerek “Bilimsel Yönetim – Scientific Management” adı altında Herper and Row Yayınevi tarafından yayınlanmıştır (Pugh, Hickson ve Hinings (1991), Örgütler Üzerine Yazanlar, s.139).
Taylor, “bilimsel yönetim” adıyla bilinen yaklaşımın (okulun) kurucusudur.
Bilimsel yönetimin en önemli amacının, işverenlerin en üst düzeyde refaha ulaşmalarını sağlamak olduğunu belirten Taylor, bunun da, her işçinin en üst düzeyde
refaha ulaşmasıyla gerçekleşebileceğini vurgulamaktadır.

İşverenler açısından “en üst düzeyde refah” ın anlamı, yalnızca kısa dönemde yüksek karlar elde etmek değil, aynı zamanda sürekli başarılı olabilmek amacıyla işletmeyi tüm yönleriyle geliştirmektir.
İşçiler açısından “en üst düzeyde refah”ın anlamı, yalnızca yüksek ücret elde etmek değil, aynı zamanda kendi yeteneklerine uygun işlerde çalışarak yüksek etkinlik düzeyinde ve işletmede sürekli verimli olabilecekleri görevlerde bireysel gelişmelerini sürdürebilmektir.
Taylor’a göre, işletme yönetimi ile işçilerin karşılıklı yükümlülüğü ve ortaklaşa amacı olan refahın artırılması için birbirlerini desteklemeleri gerekmektedir.

Ancak Taylor, “sosyal taraflar arasında  neden bu kadar düşmanlık vardır ve birbirlerinin sorunlarına neden bu kadar ilgisiz kalmaktadırlar?” sorusunu cevaplandırmaya kendisini zorunlu hissetmiştir.
Taylor’un kurucusu olduğu bilimsel yönetim yaklaşımı temelde sosyal tarafların (işveren ve işçilerin) karşılıklı yükümlülüğü ve ortaklaşa amacı olan refahın yükseltilebilmesi için birbirlerini desteklemeleri ve işbirliği yapmaları gerektiği görüşüne dayanmaktadır.

Taylor’un bilimsel yönetim yaklaşımı, işletme yönetiminin başarısını dört temel ilkenin uygulanmasına bağlamaktadır.
Bunlar;
(1) Gerçek bir bilimsel çalışmanın yapılması,
(2) İşçilerin bilimsel yöntemlerle seçilmesi ve sürekli olarak eğitilmesi,
(3) Üzerinde bilimsel çalışma yapılan iş ile bilimsel olarak seçilip eğitilen işçilerin bir araya getirilmesi ve bu işçilere yüksek ücret ödenmesi,
(4) Sosyal tarafların sürekli dostluğuna dayanan bir işbirliğinin gerçekleştirilmesi.