Dağıtım Politikaları

Dağıtım Politikaları

Dağıtım konusu ürünün özelikleri, pazarın ve talebin yapısı, rekabet durumu ve dağıtım kanallarında yer alan aktörler dikkate alınarak dağıtım politikaları oluşturulur.

Başlıca üç değişik dağıtım politikasından söz edilmektedir.

Yoğun Dağıtım:

Kolayda ürünler olarak adlandırılan ve gündelik hayatta sık kullanılan ürünlerin çok sayıda satış noktasında bulunması gerekir.

Hiçbir tüketici bir ekmek, gazete ya da süt almak için saatlerce uğraşmak istemez.

Yoğun dağıtım ağında, büfe gibi, bakkal ve manav gibi çok sık dağıtımcıya ihtiyaç vardır.

Rekabetin yoğun, tüketici talebinin yüksek olduğu ve buna bağlı olarak sunum kolaylığı olan ürünlerde bu tür dağıtım tercih edilmektedir.

Bu pazarların uluslararası, ulusal ve yöresel pazarlar olması sonucu değiştirmez.

Tüm pazar yerine sadece talebin yoğun olduğu tüm pazarlarda sunum yapmakla da yoğun dağıtım politikası uygulanmış olur.

Bir mal süpermarkette sunulacaksa pazardaki tüm süpermarketlere dağıtılması gibi.

Sınırlı Dağıtım:

Tüketici beğenisine bağlı, mobilya, giyim ürünleri, konut sektörü gibi ürünlerin beğenmeli ürünlerdir.

Bu tür ürünler ihtiyaç ortaya çıktıkça karşılanma yoluna gidileceği için kolayda ürünlere göre daha sınırlı sayıda dağıtım yolu tercih edilir.

Seçimlik Dağıtım:

Özellikli yani lüks ürünler ise oldukça sınırlı sayıda satış noktasında vardır.

Ürünler de daha az sayıda olur, tüketici de sınırlı sayıdadır.

Bu yüzden lüks ürünler için belki bazı bölgelerde sınırlı sayıda satış noktası yeterlidir.

Bu tür dağıtımda satış noktası yer seçiminde dikkatli olunmalıdır.

Ürüne ilk etapta talep gösterecek tüketicilerin kümeleştikleri yerler özenle belirlenmelidir.