Örgüt ve Teknoloji İlişkisi

Modern Yönetim Kuramlar

DURUMSALLIK YAKLAŞIMI

Örgüt ve Teknoloji İlişkisi

Durumsallık yaklaşımında örgütü etkilediği düşünülen ve etkisi araştırılan değişkenlerden bir diğeri de teknolojidir.

Teknoloji, bilimin pratik yaşam gereksinimlerinin karşılanmasına ya da insanın çevresini denetleme, biçimlendirme ve değiştirme çabalarına yönelik uygulamaların bütünüdür.

Yunancada ‘tekhne’ (sanat, zanaat) ve ‘logos’ (söz, sözcük) sözcüklerinden oluşan kavram; Eski Yunan’da “sanatlar üzerine konuşma” anlamına gelmekteydi.

İnsanoğlu, tarihler boyunca çeşitli aletler yapmış ve kullanmıştır.

Avlanmak için mızrak yapmış, sonra bunları savaşlarda kullanmıştır.

Yüzyıllar boyunca insanlar, savaş aletlerini geliştirmek için teknoloji kullanmış ve daha iyi aletler kullanabilmek için de teknolojik gelişim sağlamışlardır.

İletişim kurabilmek için kullanılan yöntemler de yine teknoloji sayesinde dumandan güvercine, postadan telefon, telgraf ve faksa en sonda cep telefonları ve internete kadar geliştirilmiştir.

Bunların yanı sıra ulaşımda da teknolojik gelişmeler tekerleğin icadından başlayarak at arabası, tren, otomobil, uçak, jet, hızlı tren kullanımına kadar ilerlemiştir.

İnsan, varlığı itibariyle teknolojiyi üreten bir varlıktır.

İlk uygarlıklardan beri üretilen teknolojinin Sanayi Devrimi ile önem kazanmasının nedeni, enerji üretimi teknolojilerinin daha verimli ve hızlı üretim sağlayan bir noktaya (kol gücü, hayvan, su ve rüzgar enerjisinden buhar makinesine geçiş) gelmesidir.

Ayrıca bilgi toplumuna geçişte temel unsur; bilgisayarlar, iletişim, ulaşım ve bilgi teknolojilerindeki gelişmeler olmuştur.

Teknoloji, özellikle Sanayi devriminden beri üretim süreçlerinin vazgeçilmez bir unsuru haline gelmiştir.

Örgüt ve teknoloji arasındaki ilişkiyi ele alan Durumsallık yaklaşımları;

Woodward’ın araştırması,

Aston Grubu araştırması,

Thompson’un araştırması,

Perrow’un çalışması ve

Trist ve Bamforth’un araştırması (Tavistock enstitüsü) şeklinde sıralanmaktadır.