Damızlık Üretimi

Damızlık Üretimi

Türkiye’de hayvancılığın gelişmesi için üstün nitelikli damızlık üretiminde başarılı olunması büyük bir öneme sahiptir.

Osmanlı Dönemi’nden 1984 yılına kadar, Türkiye’de hayvancılığın gelişmesinde en etkin görevi Hara ve İnekhaneler ile birlikte Devlet Üretme Çiftlikleri
üstlenmişken; 1984 tarihinden itibaren bu görevi Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü (TİGEM) üstlenmiştir.

TİGEM’in en önemli görevlerinden birisi “ülkenin hayvansal üretimini artırmak, çeşitlendirmek ve ürün kalitesini iyileştirmek amacıyla yetiştirdiği damızlık hayvan ve spermaları yetiştiricilere intikal ettirmek” olarak belirlenmiştir.

TİGEM bu amaca uygun olarak sığır, koyun, keçi, safkan Arap atı, Kangal köpeği ve ceylan alanında hayvancılık sektörünün ihtiyacı olan üstün vasıflı ve hastalıklardan arî damızlık taleplerinin karşılanmasına yönelik olarak faaliyetlerini, son yıllarda artan özel sektörün de desteğiyle sürdürmektedir.

Son olarak Osmanlı Devleti’nin daha ilk yıllarından itibaren varlığını sürdüren Çiftlikat-ı Hümayun adı verilen haralarda, Saray’a ve orduya at yetiştiriciliği yapılmıştır.

Bugün hâlâ safkan Arap atı yetiştiriciliği faaliyetlerini sürdüren Karacabey (Bursa), Çifteler (Eskişehir) ve Sultansuyu (Malatya) Haraları diğer damızlık ve tohumculuk faaliyetleriyle birlikte büyük tarım işletmeleri olarak varlıklarını sürdürmektedir. Son yıllarda özel sektör de at yetiştiriciliği sektörüne yurdun hemen her yerinde yatırım yapmaktadır.